कल लालू प्रसाद यादव को लोकसभा में बोलते हुए सुना। वह भड़के हुए थे। वह इस बात पर नाराज़ थे कि केंद्र की यूपीए सरकार अन्ना हजारे नाम के एक इंसान के आंदोलन से डरकर एक ऐसा बिल ला रही है जिससे संसद के कानून बनाने के एकाधिकार पर आंच आती है। उनके अनुसार कानून बनाने का अधिकार संसद को है और सड़कों पर होनेवाले आंदोलनों के दबाव में उसे नहीं आना चाहिए। वह कांग्रेस सरकार से पूछ रहे थे कि आखिर वह क्यों अन्ना हजारे से इतना डर रही है कि आनन-फानन में लोकपाल बिल ला रही है।

लालू लोकपाल बिल का विरोध कर रहे थे इस पर हैरत नहीं हुई। लालू, मुलायम, मायावती, जयललिता जैसे नेताओं से हम उम्मीद कर ही कैसे सकते थे कि वे एक ऐसे बिल का समर्थन करेंगे जिससे उनकी गरदन फंसने की रत्ती भर भी आशंका हो। उनके लिए तो मौजूदा व्यवस्था बहुत बढ़िया है जहां करोड़ों के घपले करने के बाद भी आज वे लोकसभा के माननीय सांसद या किसी राज्य की मुख्यमंत्री के पद पर आसीन हैं। देश की न्यायिक प्रक्रिया इतनी कमाल की है कि महंगे वकीलों के बल पर ये सारे नेता अपने खिलाफ चल रहे मामलों को सालोंसाल खींच सकते हैं, खींच रहे हैं और अदालतों से बरी होकर निकल रहे हैं। तो फिर ऐसे नेता ऐसा लोकपाल क्यों बनने देंगे जो छह महीने में उन्हें अंदर कर दे! क्या वे पागल हैं?

जैसा कि मैंने ऊपर कहा, मुझे लालू या मुलायम द्वारा इस बिल का विरोध करने पर हैरत नहीं है। हैरत इस बात पर है कि वे सड़कों पर होनेवाले आंदोलनों पर सवाल उठा रहे हैं, उन्हें हिकारत की नज़र से देख रहे हैं और कह रहे हैं कि अन्ना या उनके समर्थकों की औकात ही क्या है। विश्वास नहीं होता कि ये वही नेता हैं जो राममनोहर लोहिया और जयप्रकाश नारायण को अपना नेता मानते हैं (या शायद थे) और जिनके साथ सड़कों पर आंदोलन करते हुए वे आज इस जगह पर पहुंचे हैं। मुझे याद है, 1974 में जयप्रकाश नारायण के बिहार आंदोलन की जब उन्होंने तब की अब्दुल गफ्फूर सरकार के खिलाफ आंदोलन छेड़ा था। अगले साल उन्होंने दिल्ली में सत्तासीन इंदिरा गांधी की सरकार को उखाड़ फेंकने के लिए देश भर में आंदोलन छेड़ा था। क्या उस समय विधानसभा में अब्दुल गफ्फूर को बहुमत का समर्थन नहीं था? क्या इंदिरा गांधी को तब की लोकसभा में बहुमत प्राप्त नहीं था? अगर था तो इन बहुमत-प्राप्त नेताओं को हटाने के लिए सड़कों पर आंदोलन क्यों छेड़ा गया? तब इन लालू यादव ने क्यों नहीं कहा कि भारतीय संविधान के तहत विधानसभा और संसद जन आंदोलनों से बड़ी होती हैं।

इसी तरह मुलायम सिंह यादव जिन समाजवादी नेता लोहिया को गाहे-बगाहे याद कर लेते हैं, उन्हीं राममनोहर लोहिया का मशहूर बयान है कि जिंदा कौमें पांच साल तक इंतज़ार नहीं करतीं। इस वाक्य का मतलब क्या है – यही न कि चुनाव में विधायक या सांसद चुनने के बाद भी जनता अपने विधायकों और सांसदों या सरकारों से सवाल पूछ सकती है, उन्हें वापस बुला सकती है, उनके खिलाफ सड़कों पर उतर सकती है।

सड़कों से अपनी राजनीति शुरू करके संसद या विधानसभा तक पहुंचने वाले ये नेता आज सड़कों से शुरू और सड़कों पर ही खत्म होने वाली अन्ना की राजनीति से खौफ खा रहे हैं। आज उन्हें सड़कों पर जमा होनेवाली भीड़ से डर लगने लगा है। शायद इसलिए कि उनको पता है, यह भीड़ किराए की नहीं है। इसलिए भी कि यह भीड़ किसी धर्म, किसी जाति, किसी वर्ग के संकीर्ण हितों की मांग के लिए इकट्ठा नहीं हुई है। और शायद इसलिए भी कि इस भीड़ का जो नेता है, वह किसी कुर्सी या सुविधा के लालच में आगे नहीं बढ़ा है।

एक टीवी चैनल पर कल रामविलास पासवान बोल रहे थे – यह अन्ना हजारे क्या है! मैं अगर उनको जवाब देने की हालत में होता तो यही कहता – पासवान जी, अन्ना हजारे वह हैं जिन्होंने अपनी जिंदगी में शायद ही कभी कोई ऐसा काम किया हो जिसमें उनका कोई निजी फायदा हो। और आपलोग! आपलोगों ने अपनी ज़िंदगी में शायद ही कभी कोई ऐसा काम किया हो जिसमें आपका अपना कोई फायदा न हो।

ਆਓ ਅਸੀਂ ਵੀ ਇਕ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀਏ

ਕੁਝ ਦਿਨ  ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਲੀ ਦੇ ਇਕ  ਸਿਖ ਨੋਜਵਾਨ ਨੇ  ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਚਪੇੜ  ਜੜ ਦਿਤੀ . ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੜਾ ਹੀ ਮਜਾ ਆਇਆ . ਕੁਝ ਮੀਡਿਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਗਲਤ ਵੀ ਦਸਿਆ , ਪਰ ਇਹ ਆਲੋਚਨਾ  ਸਿਰਫ  ਕਾਗਾਚਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸੀ . ਚਾਹੇ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਗਲਤ ਹਰਕਤ ਲਿਖ ਰਹੇ ਸੀ , ਪਰ  ਇਹ ਲਿਖਦਿਆਂ ਉਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਚ  ਗੁਸਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਚੇਹੇਰੇ ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਸੀ . ਕੀਤੇ ਨਾਂ ਕੀਤੇ ਇਹ ਚਪੇੜ ਕਾਂਡ ਉਨਾਂ ਦੇ ਮੰਨ  ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਲਤ ਹੀ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ . ਹਰ ਆਦਮੀ ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਨੀਤੀਵਾਨਾ  ਨੂੰ ਚਪੇੜ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ . ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਅੰਨਾ ਜਿਹਾ ਗਾੰਧੀਵਾਦੀ ਵੀ    ਹੋ ਹਰ ਵਕਤ ਅਹਿੰਸਾ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਦੇ ਮੁਹਾਂ ਚੋ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਬਸ ਇਕ ਹੀ ਚਪੇੜ .
ਮੈਂ ਵੀ ਇਕ ਲੇਖ ਲਿਖਿਯਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਸ ਚਪੇੜ ਕਾਂਡ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ , ਪਰ ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਇਹ ਲਿਖਦੇ ਹੋਏ ਇਕ ਮੁਸਕਾਨ ਸੀ
. ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ  ਹਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚਪੇੜ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦ  ਹੈ , ਉਹ  ਹਰਵਿੰਦਰ ਦੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀ  ਬਲਕਿ  ਵੋਟ ਦੀ ਮੋਹਾਰ ਲਾਕੇ . ਹਰ ਵੋਟਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਨਾ  ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ ਕੀ ਉਸ ਦੇ ਹਥ ਚ ਮੋਹਰ  ਨਹੀ ਬਲਕਿ  ਇਕ ਜੁਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬਲੇਟ ਪੇਪਰ  ਕੰਗ੍ਰੇਸ੍ਸੀ ਲੀਡਰ  ਦਾ ਮੁਹਾਂ ਹੈ . ਖਾਸ ਕਰ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ . ਜੋ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਹੁਣ ਤਕ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਆਯੀ ਹੈ  ਉਸ ਦੀ ਤਾਂ ਇਹ ਹੀ ਸਜਾ ਹੈ
ਹੁਣ  ਚੋਣਾ ਦਾ  ਘੋਸ਼ਣਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ , ਸਭਨਾ ਨੀ ਅਮਰ ਕਦ

ਦੇਸ਼ ਦਾ ਇਸ੍ਲਾਮੀਕਰਣ

कल लालू प्रसाद यादव को लोकसभा में बोलते हुए सुना। वह भड़के हुए थे। वह इस बात पर नाराज़ थे कि केंद्र की यूपीए सरकार अन्ना हजारे नाम के एक इंसान के आंदोलन से डरकर एक ऐसा बिल ला रही है जिससे संसद के कानून बनाने के एकाधिकार पर आंच आती है। उनके अनुसार कानून बनाने का अधिकार संसद को है और सड़कों पर होनेवाले आंदोलनों के दबाव में उसे नहीं आना चाहिए। वह कांग्रेस सरकार से पूछ रहे थे कि आखिर वह क्यों अन्ना हजारे से इतना डर रही है कि आनन-फानन में लोकपाल बिल ला रही है।

लालू लोकपाल बिल का विरोध कर रहे थे इस पर हैरत नहीं हुई। लालू, मुलायम, मायावती, जयललिता जैसे नेताओं से हम उम्मीद कर ही कैसे सकते थे कि वे एक ऐसे बिल का समर्थन करेंगे जिससे उनकी गरदन फंसने की रत्ती भर भी आशंका हो। उनके लिए तो मौजूदा व्यवस्था बहुत बढ़िया है जहां करोड़ों के घपले करने के बाद भी आज वे लोकसभा के माननीय सांसद या किसी राज्य की मुख्यमंत्री के पद पर आसीन हैं। देश की न्यायिक प्रक्रिया इतनी कमाल की है कि महंगे वकीलों के बल पर ये सारे नेता अपने खिलाफ चल रहे मामलों को सालोंसाल खींच सकते हैं, खींच रहे हैं और अदालतों से बरी होकर निकल रहे हैं। तो फिर ऐसे नेता ऐसा लोकपाल क्यों बनने देंगे जो छह महीने में उन्हें अंदर कर दे! क्या वे पागल हैं?

जैसा कि मैंने ऊपर कहा, मुझे लालू या मुलायम द्वारा इस बिल का विरोध करने पर हैरत नहीं है। हैरत इस बात पर है कि वे सड़कों पर होनेवाले आंदोलनों पर सवाल उठा रहे हैं, उन्हें हिकारत की नज़र से देख रहे हैं और कह रहे हैं कि अन्ना या उनके समर्थकों की औकात ही क्या है। विश्वास नहीं होता कि ये वही नेता हैं जो राममनोहर लोहिया और जयप्रकाश नारायण को अपना नेता मानते हैं (या शायद थे) और जिनके साथ सड़कों पर आंदोलन करते हुए वे आज इस जगह पर पहुंचे हैं। मुझे याद है, 1974 में जयप्रकाश नारायण के बिहार आंदोलन की जब उन्होंने तब की अब्दुल गफ्फूर सरकार के खिलाफ आंदोलन छेड़ा था। अगले साल उन्होंने दिल्ली में सत्तासीन इंदिरा गांधी की सरकार को उखाड़ फेंकने के लिए देश भर में आंदोलन छेड़ा था। क्या उस समय विधानसभा में अब्दुल गफ्फूर को बहुमत का समर्थन नहीं था? क्या इंदिरा गांधी को तब की लोकसभा में बहुमत प्राप्त नहीं था? अगर था तो इन बहुमत-प्राप्त नेताओं को हटाने के लिए सड़कों पर आंदोलन क्यों छेड़ा गया? तब इन लालू यादव ने क्यों नहीं कहा कि भारतीय संविधान के तहत विधानसभा और संसद जन आंदोलनों से बड़ी होती हैं।

इसी तरह मुलायम सिंह यादव जिन समाजवादी नेता लोहिया को गाहे-बगाहे याद कर लेते हैं, उन्हीं राममनोहर लोहिया का मशहूर बयान है कि जिंदा कौमें पांच साल तक इंतज़ार नहीं करतीं। इस वाक्य का मतलब क्या है – यही न कि चुनाव में विधायक या सांसद चुनने के बाद भी जनता अपने विधायकों और सांसदों या सरकारों से सवाल पूछ सकती है, उन्हें वापस बुला सकती है, उनके खिलाफ सड़कों पर उतर सकती है।

सड़कों से अपनी राजनीति शुरू करके संसद या विधानसभा तक पहुंचने वाले ये नेता आज सड़कों से शुरू और सड़कों पर ही खत्म होने वाली अन्ना की राजनीति से खौफ खा रहे हैं। आज उन्हें सड़कों पर जमा होनेवाली भीड़ से डर लगने लगा है। शायद इसलिए कि उनको पता है, यह भीड़ किराए की नहीं है। इसलिए भी कि यह भीड़ किसी धर्म, किसी जाति, किसी वर्ग के संकीर्ण हितों की मांग के लिए इकट्ठा नहीं हुई है। और शायद इसलिए भी कि इस भीड़ का जो नेता है, वह किसी कुर्सी या सुविधा के लालच में आगे नहीं बढ़ा है।

एक टीवी चैनल पर कल रामविलास पासवान बोल रहे थे – यह अन्ना हजारे क्या है! मैं अगर उनको जवाब देने की हालत में होता तो यही कहता – पासवान जी, अन्ना हजारे वह हैं जिन्होंने अपनी जिंदगी में शायद ही कभी कोई ऐसा काम किया हो जिसमें उनका कोई निजी फायदा हो। और आपलोग! आपलोगों ने अपनी ज़िंदगी में शायद ही कभी कोई ऐसा काम किया हो जिसमें आपका अपना कोई फायदा न हो।

congress and Sikhs

ਜਦੋਂ ਜਦੋਂ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਕਿਸੇ ਸਿਖ ਨੂੰ ਮੁਹਾਰੇ  ਲਿਯਾ ਕੇ  ਕੋਈ ਜਿਮੇਂਵਾਰੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ , ਮੇਰੇ ਮਥੇ ਤੇ ਮੁੜਕਾ  ਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ . ਪਤਾ ਨਹੀ ਇਹ ਸੰਯੋਗ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਜਾਂ  ਜਾਨ ਬੁਝਕੇ  ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਪਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਸਿਖ ਨੂੰ  ਲੀਡਰ ਬਣਾਯਾ ਗਯਾ  ਤਦ ਤਦ  ਸਿਖਾਂ  ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ  ਹੀ ਹੋਯਾ ਹੈ . ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ  ਗਿਯਾਨੀ ਜੈਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰ ਪਤੀ ਬਣਾਯਾ ਗਯਾ ਸਿਖਾਂ ਨੇ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ  ਮਨਾਯੀ ਅਤੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ  ਦਾ ਗੁਣਗਾਨ  ਕੀਤਾ . ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ  ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕੀ ਹੈ . ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਨੇ  ਅਮਰਜੰਸੀ  ਵੇਲੇ ਸਿਖਾਂ ਵਲੋਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ  ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ  ਸੀ , ਸੋ  ਇਕ ਮੋਹਰੇ  ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਸੋ ਗਿਯਾਨੀ  ਨੂੰ ਮੁਹਾਰੇ ਲਿਹਾ ਕੇ  ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ  ਤੇ  ਹਮਲਾ  ਕਰ ਦਿਤਾ ਗਿਆ . ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਤਬਾਹ ਕਰ  ਦਿਤਾ ਗਿਆ . ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਦਿਖਾਯਾ ਕੀ  ਦੇਖੋ ਜੀ ਇਕ ਸਿਖ ਜਰਨੈਲ ਨੇ  ਇਸ ਕਾਰਵਾਈ  ਅੰਗੂਠਾ ਲਾਯਾ ਹੈ  ਅਤੇ ਸਦਾ ਕੋਈ ਕਸੂਰ ਨਹੀ ਹੈ 

ਦੂਜੀ ਵਾਰੀ  ਸਿਖ ਕਤਲੇ ਆਮ ਦੇ  ਦੋਸ਼ੀਆਂ  ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦੇਣ  ਦੀ ਵਾਰੀ ਸੀ , ਪਰ ਦੁਨਿਯਾ  ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਕਰ ਨਹੀ  ਸਕਦੇ ਸੀ  ਸੋ ਮੋਕੇ  ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ  ਅਤੇ  ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਸਜਣ ਅਤੇ ਟਾਈਟਲਰ  ਨੂੰ  ਟਿਕਟਾਂ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦੇ ਦਿਤਾ ਗਯਾ ..ਇਹ ਤਾਂ ਭਲਾ ਹੋਵੇ ਉਸ ਜੁਟੀ ਵਾਲੇ ਪਤਰਕਾਰ ਦਾ ਜਿਸਨੇ  ਆਪਣਾ  ਫਰਜ ਨਿਭਾਯਾ  ਅਤੇ ਬੜੇ ਹੀ ਪਿਯਾਰ ਨਾਲ  ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧ ਜਤਾਯਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ  ਇਸ ਇਨਾਮ ਵੰਡ  ਵਾਲ ਦਿਵਾਯਾ . ਪਰ ਕਾਂਗ੍ਰੇਸੀ ਕਿਥੇ ਹਟਦੇ ਹਨ . ਚਲੋ ਟਿਕਟ ਨਹੀਂ ਦਿਤੀ  ਪਰ  ਉੜੀਸਾ  ਰਾਜ ਦਾ  ਟਿਕਟਾਂ  ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਲਾਕੇ ਕੇ ਇਨਾਮ ਦੇ ਹੀ ਦਿਤਾ 

ਪਰ ਜਦੋਂ  ਹੰਸਪਾਲ ਨੂੰ ਅਗੇ ਲਾਯਾ ਗਯਾ  ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਹ ਖਦਸਾ  ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ  ਕੋਲੋਂ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤਾ  ਅਤੇ ਕਿਹਾ  ਕੀ ਯਾਰ ਜਦੋਂ ਜਦੋਂ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਕਿਸੇ ਸਿਖ ਨੂੰ  ਕੋਈ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ  ਦਿੰਦੀ ਹੈ , ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਗਲ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ . ਉਸ ਸਮੇਂ ਹੰਸਪਾਲ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ   ਦਿਤੀ ਗਈ ਸੀ , ਮੇਰੇ ਪਤਰਕਾਰ  ਕੁਲੀਗ  ਮਾਨ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਿਹਾ  ਨਹੀਂ ਯਾਰ  ਇਹ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਰੀਫ਼  ਬੰਦਾਂ ਹੈ . ਮੈਂ ਗਲ  ਮਨ ਲਈ , ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਯਾ  ਹੰਸਪਾਲ ਦੀ ਪੰਜਾਬ  ਚ ਦਾਲ ਨਾਂ ਗਲੀ ਅਤੇ  ਵਾਪਿਸ ਦਿਲੀ ਏਆ ਗਏ . ਕਾਫੀ ਦਿਨ ਖੂੰਜੇ  ਲਾਗੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ ਬਾਅਦ  ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਕੇ  ਮੋਜੂਦਾ  ਗਫਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ . ਰਾਜਨੈਤਿਕ  ਗਲਿਯਾਰੇ  ਚ ਅਜੇ ਇਹ ਚਰਚਾ  ਚਲ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕੀ  ਇਸ ਚਲੇ ਹੋਏ ਕਾਰਤੂਸ ਨੂੰ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਨੇ ਕਿਉਂ  ਅਗੇ ਲਿਯਾਂਦਾ ਗਯਾ . 

ਹੁਣ ਗਲ ਸਮਝ ਆ ਗਈ , ਕਾਤਲਾਂ  ਦਾ ਸੋਦੇਗਰ  ਬਣਾ ਕੇ ਭੇਜਿਯਾ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ ਹੰਸਪਾਲ ਨੂੰ . ਬੀਬੀ ਮਨਜੀਤ ਕੋਰ ਨੂੰ ਤਿਨ ਕਰੋੜ ਦਾ ਲਾਲਚ ਦਿਤਾ  ਇਸ ਬਾਬੇ ਨੇ . ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗਲ  ਹੈ   ਉਮਰ ਦੇ ਇਸ ਪੜਾ ਚ ਆਕੇ  ਬਾਬੇ ਹੰਸਪਾਲ  ਦੀ ਕੀ ਮਜਬੂਰੀ ਆ ਗਈ  ਸੀ  ਜੋ ਆਪਣੇ   ਬਚਿਆਂ  ਦੇ  ਕਾਤਲਾਂ  ਦਾ ਸੋਦੇਗਾਰ ਬਣਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪੈ ਗਿਆ . ਮੈਂ ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੁਛ ਕਿਹ ਨਹੀ ਸਕਦਾ  ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਦੀ ਚਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ  ਸਮਝ ਆ ਗਈ  .

ਅੰਨਾਂ ਹਜਾਰੇ , ਮੋਦੀ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਦੇਵ

ਅਜਕਲ  ਇਹ  ਤਿਕੜੀ  ਅਖਬਾਰਾਂ ਤੇ ਛਾਈ ਹੋਈ ਹੈ . ਮੋਦੀ ਤਾਂ ਅਖਬਾਰਾਂ ਚ ਹਰ ਵਕਤ ਹੀ ਸੁਰਖੀਆਂ ਚ ਰਿਹਾ ਹੈ .ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ   ਦੰਗਿਯਾਂ  ਦੇ ਗਲ  ਛੋੜ  ਦਯਿਏ  ਤਾਂ  ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਕਮੰ ਹੀ   ਸਰਹਾਨਾ ਯੋਗ ਹਨ . ਅੰਨਾਂ  ਹਜਾਰੇ ਨੇ ਵੀ  ਅਪਨੀ  ਭੁਖ  ਹੜਤਾਲ ਨਾਲ  ਭਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰੀ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਦੀ  ਨਕੀਂ ਧੁਆਂ    ਕਢਵਾ ਦਿਤਾ , ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਦੇਵ  ਜੋ ਕੀ ਸ਼ਕਲ ਤੋ ਇਕ ਹੰਕਾਰੀ  ਬਾਬਾ ਲਗਦਾ ਹੈ  ਨੇ ਵੀ ਭਾਰਤ  ਦੀ ਹੁਣ ਤਕ ਦੀ ਸਬ ਤੋ ਵਡੀ  ਭਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ  ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ  ਚਲਾਈ ਹੋਈ ਹੈ .

 ਜਦੋਂ  ਅੰਨਾਂ  ਹਜਾਰੇ ਨੇ ਆਪਣੀ  ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ  ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਆਸ ਤਰਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਈ ਸੀ  ਜਿਵੇਂ ਸਚਮੁਚ ਉੰਨਾਂ ਨੂੰ  ਭਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ  ਤੋਂ  ਛੁਟਕਾਰਾ  ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੋਏ . ਮੈਂ ਉਆਸ ਟਾਈਮ  ਅਪਨੇ ਲੇਖ ਅਨਾਨਾ ਹਜਾਰੇ ਭੋਲਾ ਹੈ  ਚ ਲਿਖਿਯਾ ਸੀ ਕੇ  ਭਾਈ ਅੰਨਾਂ  ਇਹ  ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਵਸ ਚ ਨਹੀਂ  ਆਣ ਲਗੇ , ਇਹ ਕੋਈ ਨਾਂ ਕੋਈ ਤਿਕਡਮ ਲਾਕੇ  ਤੈਨੂ ਗੂਠੇ ਲਾਵਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨਗੇ . 

ਲਗਦਾ ਹੈ   ਅੰਨਾ  ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀ  ਕਵਾਯਦ  ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ . ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਦੇ  ਕਪਿਲ ਸਿਬਲ  ਅਤੇ  ਦਿਗ੍ਵਿਜਯ  ਸਿੰਘ ਨੇ  ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਮੇ  ਦਿਖਾਨੇ  ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ ਹਨ . ਕਪਿਲ ਸਿਬਲ   ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਨਗਾਂ ਹੋ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੀ  ਆਖੇ ਜੀ ਅੰਨਾਂ  ਤੋਂ   ਪੁ ਛੋ  ਕੀ ਉਸਦੀ  ਆਮਦਨ ਦਾ ਜਰਿਯਾ ਕੀ ਹੈ . ਬੜੇ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗਲ ਹੈ  ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ  ਸਿਬਲ ਸਾਹਿਬ ਦੇ  ਲਿਯਾਕਤ ਤੇਹਾਸਾ  ਵੀ ਆ ਜਾਂਦਾ  ਹੈ  ਅਤੇ ਤਰਸ  ਵੀ . ਸਿਬਲ  ਸਾਹਿਬ  ਇਕ  ਅਖਾਣ ਹੈ ਕੀ ਕਚ  ਦੇ  ਘਰਾਂ ਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ  ਦੂਜਿਆਂ  ਦੇ ਘਰ ਤੇ ਪਥਰ ਨਹੀ ਸੁਟਿਆ  ਕਰਦੇ . ਕੋਈ ਇਸ ਭਲੇ ਮਨੁਖ ਨੂੰ ਪੁਛੇ  ਕੀ  ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਕਿਥੋ ਆਏ ਹਨ  ਜੋ ਲਖਾਂ  ਕਰੋੜਾ  ਰੁਪਏ  ਆਪਣੇ  ਚੋਣ  ਤੇ ਖਰਚ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ .  ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ  ਮਾਲਿਕਾਂ ਕੋਲ  ਪੈਸੇ ਕਿਥੋਂ ਆਏ . ਉਹ ਤਾਂ  ਮੰਤਰੀ ਵੀ ਨਹੀ ਹਨ  ਜਿਹੜੇ ਕੇ  ਦੋ ਨੰਬਰ  ਦੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ .  ਫਿਰ  ਇਸ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਇਤਰਾਜ ਹੈ  ਕੀ ਅੰਨਾਂ ਨੇ ਮੋਦੀ ਦੇ ਕਮਾਂ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਿਉਂ ਕਰ ਦਿਤੀ . ਭਾਈ  ਜੇ ਮੋਦੀ ਨੇ ਕੋਈ ਕਮੰ ਕੀਤਾ  ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ . ਇਥੇ ਅੰਨਾਂ ਹੀ ਕਲਾ  ਮੋਦੀ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਬਲਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਤਕ ਉਸਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ  ਹੈ . ਸਬ ਤੋ  ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਵਾਲੀ ਗਲ ਇਹ ਹੈ  ਉਸਨੇ   ਅੰਨਾਂ  ਨੂੰ   ਸੰਪ੍ਰ੍ਦਾਯਾਕਤਾ  ਨਾਲ ਜੋੜ  ਦਿਤਾ . ਸਿਬਲ  ਸਾਹਿਬ ਚਾਹੇ  ਦੂਜਾ  ਕੋਈ ਜਿਤਣਾ  ਮਰਜੀ ਚੋਰ ਹੋਏ ਤੁਹਾਡੇ  ਸਾਥਿਯਾਂ  ਨਾਲੋਂ  ਤਾਂ ਘਟ ਹੀ  ਹਨ  ਮੋਦੀ ਉਤੇ  ਤਾਂ  ੪੦੦-੫੦੦  ਬੰਦੇ ਮਾਰਨ ਦਾ ਆਰੋਪ ਹੈ , ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ  ੮੦੦੦  ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾਂ ਜਲਾ ਦਿਤਾ  ਅਤੇ ਨਾਂ ਕੋਈ ਮੁਕਾਦਾਮਾਂ  ਅਤੇ ਨਾਂ ਕੋਈ ਜੇਲ . ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ  ਇਸ ਨੂੰ  ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਲਿਕਾਂ ਨੀ ਇਕ ਇਕ ਦਰਖਤ  ਡਿਗਣ ਨਾਲ   ਹੋਣ  ਵਾਲੇ ਆਮ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿਤਾ . ਜਿਵੇਂ ਕੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ  ਕੀੜੇ ਮਕੋੜੇ ਹੋਣ . 

ਸਾਡਾ ਅੰਨਾ ਹਜਾਰੇ ਭੋਲਾ ਹੈ !!!

ਅਖਬਾਰ ਪੜ ਕੇ ਪਤਾ ਲਾਗਿਯਾ ਕੇ ਵਡੇ  ਭਾਈ  ਅੰਨਾ ਹਜਾਰੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਰਤ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ , ਉਸਨੂੰ   ਸਾਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਤੋਂ ਭਰੋਸਾ ਮਿਲਿਯਾ ਹੈ ਕੇ  ਲੋਕ ਬਿਲ ਲਿਯਾ ਕੇ ਸਾਰਾ ਕਰੁਪ੍ਸ਼ਨ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇਗਾ . ਇਹ ਅੰਨਾ ਭਾਈ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਹੈ  , ਸਾਡੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਹੈ  ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ  ਵੀ ਪਤਾ ਹੈ ਕੀ ਐਸਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ .  ਕੁਝ ਦਿਨ  ਪਹਿਲਾਂ ਚਲੀ ਅੰਨਾ ਹਜਾਰੇ  ਦੀ  ਇਸ ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ ਨੇ  ਕਿਸੇ ਦਾ  ਕੋਈ ਭਲਾ  ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ਯਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ  ਕਰੂਪਸ਼ਨ ਦੇ ਇਕ ਨਵੇਂ ਉਭਰੇ ਸਤੰਭ    ਸਾਡੇ ਮੀਡਿਯਾ  ਦੀ ਜਰੂਰ ਚਾਂਦੀ ਕਰ ਦਿਤੀ . ਖਬਰਾਂ ਪਖੋਂ ਵਿਹਲੇ ਬੈਠੇ  ਸਮਾਚਾਰ ਜਗਤ  ਦੀ  ਟੀ ਆਰ ਪੀ ਜਰੂਰ  ਅਸਮਾਨੇ ਜਾ ਲਗੀ.

ਸਦਾ ਅੰਨਾਂ  ਭਾਈ  ਦੂਜੇ ਭਾਰਤੀਆਂ  ਵਾਂਗੂੰ  ਭੋਲਾ ਹੈ . ਇਹ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਮੈਂ ਕੁਝ ਦਿਨ  ਭੁਖਾ  ਰਹੂਂਗਾ ਤਾਂ ਸਯਦ ਸਾਡੇ ਚੋਰ ਲੀਡਰਾਂ  ਨੂੰ ਸਾਯਦ  ਤਰਸ  ਆ ਜਾਏਗਾ ਅਤੇ ਉਹ  ਆਪਣੀ  ਚੋਰ ਬਜਾਰੀ  ਛੋੜ  ਦੇਣਗੇ .  ਅੰਨਾਂ   ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ . ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ  ਸਾਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਪਿਯਾ  ਪਰ  ਜਦੋਂ ਉਨਾਂ  ਦੇਖਿਯਾ ਕੀ ਉਨਾਂ  ਦਾ ਮੋਸੇਰਾ  ਭਰਾ ਮੀਡਿਯਾ  ਬਾਜੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰ  ਚ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨਾਂ  ਸਾਡੇ ਭੋਲੇ ਅੰਨਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾ  ਲਿਯਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ  ਅੰਨਾ ਜੀ ਜੂਸ ਪਿਯੋ  ਅਸੀ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕਾਨੂਨ ਬਣਾਵਾਂਗੇ  ਜੋ ਸਾਡੇ  ਸਾਰੇ ਕਾਲੇ ਕਾਰਨਾਮੇ  ਖਤਮ ਕਰ ਦਿਵੇਗਾ .ਅੰਨਾਂ ਜੀ ਮਨ ਗਏ .ਹੜਤਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ . ਮਾਸੀ ਮੁੰਡਿਆਂ  ਨੇ  ਇਸਨੂੰ  ਜਨਤਾ ਦੀ ਜਿਤ  ਕਰਾਰ ਦਿਤਾ . ਲੋਕ ਖੁਸ਼ ਹਨ ਅਸੀਂ ਜਿਤ ਗਏ .

ਪਰ  ਭਲੇ ਲੋਕੋ ਜਰਾ  ਸੋਚੋ  ਉਹ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕਾਨੂਨ ਬਣਾਉਣਗੇ  ਜੋ ਉਨਾਂ ਦੇ ਹੀ ਗਲ ਹੀ  ਫਾਹਾ ਲਾਵੇ ,ਇਹ ਸੰਭਵ  ਹੀ ਨਹੀ ਹੈ . ਅੰਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਉਹ  ਭਰਮਾ ਲੈਣ , ਪਰ ਇਹ ਸਚਾਈ ਸਾਰੀ ਦੁਨਿਆ  ਜਾਣਦੀ  ਹੈ  ਕੇ ਲੋਕ ਪਾਲ ਬਿਲ  ਸੋਖਾ ਨਹੀ ਪਾਸ ਹੋਣਾ . ਇਹ ਚਲੀ ਚੋਰਾਂ ਦਾ ਟੋਲਾ  ਇਕ ਸ਼ਾਤੀਰ ਸਰਦਰ  ਦੀ ਅਗੁਵਾਈ ਚ  ਅਪਨੀ  ਚਾਲ ਚਾਲ ਹੀ ਜਾਏਗਾ . ਸਰਕਾਰ  ਦੇ   ਲੋਕਪਾਲ ਬਿਲ  ਨੂੰ ਆਗਾਮੀ ਮੋਨ੍ਸੁਨ ਰੁਤ ਦੇ ਸੰਸਦੀ ਸਮਾਗਮ  ਚ  ਪਾਸ ਕਰਨ ਦੀ  ਗਲ  ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਣਬ  ਮੁਖਰਜੀ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ   ਮੋਜੂਦਾ  ਸਰਕਾਰ  ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਇਹ ਦਰਸਾਂਦਾ ਹੈ ਕੀ  ਸਾਡੇ  ਮਨਮੋਹਨ  ਭ੍ਰਿਸਟਾਚਾਰ  ਚ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਤਨੇ ਜਾਗਰੂਕ ਹਨ ਅਲਰਟ ਹਨ. ਬੜੇ ਹਾਸੇ ਵਾਲੀ ਗਲ ਹੈ  ਕੋਈ ਇਸ  ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਪੁਛ ਜਿਹੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਧਾਨ ਸਾਹਿਬ ਇਹਨੇ ਹੀ ਜਾਗਰੂਕ ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਅੰਨਾਂ ਨੂੰ  ਇਸ ਬਿਲ  ਨੂੰ  ਮੁਦਾ    ਉਠਾਉਣ  ਲਈ  ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ  ਕਿਉਂ  ਕਰਨੀ  ਪਯੀ.ਕਲਮਾਡੀ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ  ਕਰੋੜਾ  ਰੁਪਏ ਲੁਟ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ , ਰਾਜਾ  ਸ੍ਪੇਕ੍ਤ੍ਰੁਮ ਵੰਡ  ਚ  ਬਲੇ ਬਲੇ ਕਰ ਗਿਆ  ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ . ਜਿਹੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਗਣਾ  ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸੁਤਾ ਹੋਇਆ  ਕਿਸਨੂੰ   ਕਹੋ ਗੇ . ਮੈਂ ਕਿਹੰਦਾ  ਹੈ ਯਾ ਸਾਡੇ  ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਸੁਤੇ ਹੁਏ ਹਨ ,  ਯਾ  ਉਹਨਾਂ ਚ ਇਹ ਸਮਰਥਾ ਹੀ ਨਹੀ ਹੈ ਕੇ ਉਹ  ਚੋਰ ਅਤੇ ਸਾਧ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਚ ਪਤਾ ਲਾ ਸਕਣ  ਅਤੇ ਯਾ ਉਹ  ਵੀ ਇਸ ਚ ਹਿਸੇਦਾਰ ਹਨ. ਕੋਈ ਵੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਮਝਦਾਰੀ  ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ  ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦਸਣ ਲਈ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ . 

ਚਲੋ  ਮਨ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲਾਗਿਯਾ , ਪਰ ਮੋਨ੍ਸੁਨ ਸੈਸ਼ਨ  ਚ  ਤਾਂ ਉਹ ਅਪਨੀ ਪੂਰੀ ਵਾਹ ਲਾ ਸਕਦੇ ਹਨ  ਅਤੇ ਲੋਕ ਪਾਲ ਬਿਲ ਪਾਸ ਕਰਵਾ ਸਕਦੇ ਹਨ . 

ਅਤੇ ਇਕ ਗਲ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਅੰਨਾਂ ਭਾਈ ਨੂੰ ਕਹ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਨ . ਜੇ ਲੋਕ ਪਾਲ ਬਿਲ ਪਾਸ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾਂ ਤਾਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਣ ਦੀ ਗਲ ਨਹੀ . ਤੁਹਾਡੀ ਜਮੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀਂ ਸਚ  ਕਹ ਦਿਤਾ , ਇਸ ਲਈ ਹੀ  ਮੁਬਾਰਕਬਾਦ . ਕਿਉਂਕੇ  ਤੁਹਾਡਾ ਮੁਕਾਬਲਾ  ਮਿਸ਼ਰ  ਦੇ ਮੁਬਾਰਕ ਅਤੇ ਲਿਬਿਯਾ ਦੇ ਗਾਦਾਫ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀ ਬਲਕਿ  ਉਸ ਤੂ ਵੀ ਖਤਰਨਾਕ ਜਮਾਤ ਨਾਲ ਪਿਯਾ  ਹੈ . ਇਹ ਜਮਾਤ  ਜਮਾਤ ਬੜੀ ਹੀ ਹੋਸ਼ਿਆਰ  ਹੈ .ਇਸ ਜਮਾਤ ਨੇ ਸਰੇਆਮ  ਅਠ ਹਜਾਰ ਇਨਸਾਨ ਜਿਉਂਦੇ ਮਚਾ ਦਿਤੇ  ਅਤੇ ਬੜੀ ਹੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨਾਲ  ਇਹ ਕਹ ਕੇ ਸਾਰ ਦਿਤਾ ਕੇ  ਇਹ ਤਾਂ ਇਕ ਵਡਾ  ਦਰਖਤ ਡਿਗਣ ਨਾਲ   ਧਰਤੀ ਹਿੱਲੀ  ਸੀ ,  ਕੀਨੇ ਕਰੋੜ  ਡਾਲਰ ਇਹ ਲੋਕ ਬੋਫ੍ਰਸ ਕਾਂਡ ਚ ਖਾ ਗਏ  ਅਤੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀ ਲਗਣ ਦਿਤਾ , ਸ੍ਪੇਕ੍ਤ੍ਰੁਮ ਘੋਟਾਲੇ , ਰਾਸਟਰ  ਮੰਡਲ  ਖੇਡ ਘੋਟਾਲਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੀ ਕੁਛ ਕਰ ਗਏ  ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾ ਗਏ . ਇਸ ਤੋਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕੇ ਉਹ ਕਿਤਨੇ ਚਲਾਕ ਲੋਕ ਹਨ 

.ਸੋ ਹਜਾਰੇ ਜੀ  ਇਹ ਚੰਗੀ ਗਲ ਹੈ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸੋਚ ਰਖਦੇ ਹੋ  ਕੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ  ਖਤਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ , ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕੇ  ਤੁਸੀਂ ਇਨਾਂ ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਭੁਖ ਹੜਤਾਲ ਕਰ ਕੇ ਡਰਾ ਲਾਉਣਗੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭੋਲੇ ਹੋ . ਇਹ ਲਤਾਂ ਦੇ ਭੂਤ ਹਨ  ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ !!

ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਬਚਾਓ !!!!!

ਅਕਸਰ  ਟਰਕ  ਡ੍ਰਾਈਵਰ  ਨੂੰ  ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ  ਚ ਉਹ  ਸਤਿਕਾਰ  ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਜਿਤਨਾਂ ਦੂਜੇ ਪੇਸ਼ੇਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ , ਪਰ ਇਹੀ ਟਰਕ  ਵਾਲੇ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਾਣਾ ਸੁਨੇਹਾ  ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ  ਨੂੰ  ਆਪਣੀ ਨੰਬਰ ਪਲੇਟ ਜਾਂ ਪਿਛੇ ਲਿਖੀਆਂ ਅਖਾਣ  ਨਾਲ  ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਇਹ ਦੂਜੀ  ਗਲ ਹੈ  ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ  ਮਨੀਏ ਜਾਂ ਨਹੀਂ . ਕਈ ਸੁਨੇਹੇ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਲਖਾਂ ਰੁਪਏ ਖਰਚ  ਕਰ ਕੇ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਚ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚਾ  ਸਕੀ, ਪਰ ਟਰਕ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਨਾਂ  ਸੁਨੇਹਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾ  ਹਰ ਇਕ ਦੇ ਜਬਾਨੀ ਚੜਾ ਦਿਤਾਂ .ਜਿਵੇਂ ਕੀ ਹਮ ਦੋ ਹਮਾਰੇ ਦੋ  ਜਾਂ ਦੋ ਹੀ ਕਾਫੀ  ਹੋਰਾਂ ਤੋ ਮਾਫੀ .ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ  ਮੈਂ  ਅਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਨਾਲ  ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬੇ ਦੀ  ਭਾਲ ਚ ਬੰਗਲੋਰ  ਮੁੰਬਈ ਹਾਈਵੇ ਤੇ ਅਪਣੇ ਮੋਟਰ ਸਾਯਕਲ  ਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾਹ ਮੇਰੇ ਅਗੇ ਜਾ ਰਹੇ ਇਕ ਟਰਕ ਤੇ ਪਈ ਜਿਸ ਤੇ ਲਿਖਿਯਾ ਸੀ ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਭਿਯਾਚਾਰ ਤੋਂ  ਬਚਾਓ . ਮੇਰੀ ਹੈਰਾਨੀ  ਦੀ ਹਦ ਨਹੀ ਰਹੀ .ਮੈਂ ਸੋਚ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਇਕ ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਇਨਸਾਨ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ  ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸਭਿਆਚਾਰ  ਤੋਂ ਹੀ ਖ਼ਤਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ . ਚਲੋ  ਟਰਕ ਤੇਜ ਸੀ ਸੋ  ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤੇਜੀ  ਨਾਲ ਅਗੇ ਨਿਕਲ ਕੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ .

ਕੁਝ ਦੇਰ  ਅਗੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਨੂੰ ਬਲ  ਪੰਜਾਬੀ  ਢਾਬਾ ਨਜਰ  ਆ ਗਿਆ , ਸਾਡੇ ਚੇਹਿਰੇ ਤੇ ਇਕ ਮੁਸਕਾਨ ਆ ਗਈ , ਕਿਉਕਿ ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ ਇਸ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸ਼ਹਿਰ  ਚ ਪੰਜਾਬੀ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਤਰਸ ਗਏ ਸੀ  , ਸੰਬਾਰ  ਚਾਵਲ ਖਾ ਖਾ ਕੇ  ਬੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸੀ . ਸੋ ਕਈ ਦਿਨਾਂ  ਬਾਅਦ  ਪੰਜਾਬੀ ਰੋਟੀ ਮਿਲਣ  ਵਾਲੀ ਸੀ . ਅਗੇ ਜਾਕੇ ਦੇਖਿਆ  ਕੀ ਉਹੀ ਟਰਕ  ਉਸ ਢਾਬੇ ਤੇ ਖੜਾ ਸੀ  ਅਤੇ ਸਾਯਦ ਉਸਦੇ  ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਨੇ  ਖਾਣਾ  ਇਥੇ ਖਾਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ  ਦਿਮਾਗ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹ  ਸੁਨੇਹਾ  ਜੋ ਟਰਕ ਦੇ ਪਿਛੇ ਲਿਖਿਆ  ਸੀ ਘੁਮੰ  ਰਿਹਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਉਸ ਢਾਬੇ  ਤੇ ਵਿਛੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ  ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਚ ਵੇਟਰ ਸਾਡਾ ਓਡਰ ਨੋਟ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ . ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚ  ਇਹ   ਵਿਚਾਰ ਵਾਰ ਵਾਰ  ਟਕਰਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਮੈਂ ਟਰਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਤੋਂ ਪੁਛਾਂ ਕੀ ਉਸਨੂੰ  ਉਸਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੋ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕਿਹੜਾ ਖ਼ਤਰਾ ਆ ਗਯਾ  ਸੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਟਰਕ ਦੇ ਪਿਛੇ ਲਿਖ ਕੇ ਘੁਮੰ ਰਿਹਾ ਹੈ . ਸੋ ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ  ਲਿਯਾ  ਕੀ ਇਸ ਸੰਕਾਂ ਦਾ ਨਿਵਾਰਨ  ਟਰਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ  ਤੋ ਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ . ਉਥੇ ਇਕ ਵੇਟਰ  ਨੇ  ਟਰਕ ਦੇ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਦੀ ਦਸ ਪਾਈ. ਮੈਂ ਹਿਮਤ ਕਰ ਕੇ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਫ਼ਤੇਹ  ਬੁਲਾਈ ਜੋ ਕੀ ੪੦-੪੫  ਸਾਲ ਦੇ ਗੇੜ  ਚ ਸੀ . ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ  ਵਾਲੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ  ਅਤੇ  ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਗਲ ਬਾਤ  ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪਣਾ  ਸਵਾਲ  ਪੁਛ ਹੀ ਲਿਯਾ.

ਮੇਰੇ  ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਚ  ਉਹ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਬੜੀ  ਜੋਰ ਦੀ  ਹਸਿਆ  ਅਤੇ ਕਹਿਣ  ਲਗਾ ਕੀ ਉਸਨੂੰ  ਅਸਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ  ਤੋ  ਖ਼ਤਰਾ  ਨਹੀ ਹੈ , ਬਾਲਕੀ ਉਸਨੂੰ ਤਾਂ ਖ਼ਤਰਾ  ਉਸ ਤੋਂ ਹੈ ਜੋ  ਅਜਕਲ ਪੰਜਾਬੀ  ਸਭਿਆਚਾਰ  ਦੇ ਨਾਂ  ਤੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸਨੇ  ਬੜੇ ਹੀ  ਚਿਤਾਂਜਨਕ  ਅੰਦਾਜ ਕਿਹਾ ਕੀ ਉਸਦੇ ਬਚੇ ਵਡੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ  ਅਤੇ  ਹਰ   ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੰਗਦੇ ਹਨ . ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਨੋ  ਸਾਲ ਦਾ ਲੜਕਾ ਜਦੋਂ ਟੀ ਵੀ  ਤੇ ਇਕ ਮਸ਼ਹੂਰ  ਪੰਜਾਬੀ  ਗਾਇਕ  ਦਾ  ਘਰ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਉਸਤਤ  ਚ  ਪੜਿਆ  ਗੋਏ ਗਾਣਾ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ  ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ  ਕੀ ਪਾਪਾ ਜੀ  ਅਜ ਮਮੀ  ਨੀ ਸਾਗ ਬਣਾਇਆ  ਹੈ  ਅਤੇ ਹੁਣ ਘਰ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਵੀ  ਲੈ  ਕੇ  ਆਓ .  ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ  ਬੈਠਾ ਸਖਸ  ਜੋ ਕੀ ਇਕ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਸੀ ,ਦੇ ਮੁਹੰ ਚ ਇਹ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂ ਕਿ ਝਟਕਾ  ਲਾਗਿਯਾ.  ਇਹ ਡ੍ਰਾਈਵਰ  ਕਹਿਣ  ਲਾਗਿਯਾ  ਕੀ ਜਿਤਨੀ ਉਸਤਤ  ਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ ਭੁਕੀ ਦੀ  ਉਸਤਤ ਸਾਡੇ   ਸਾਡੇ ਇਸ ਸਭਿਆਚਾਰ ਹੁੰਦੀ  ਹੈ  ਉਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ  ਬਚਿਯਾਂ  ਤੇ ਗਲਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈ ਰਿਹਾ ਇਸ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕੀ ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕੈਸੇਟਾਂ ਹੀ ਘਰੇ  ਨਾ  ਰਖਾਂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਚੈਨਲ  ਹੀ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿਯਾਂ.ਇਤਨੀ ਗਲ ਕਹ ਕੇ ਉਹ ਉਠ ਖੜਾ ਹੋਯਾ  ਅਤੇ  ਚੰਗਾ ਜੀ  ਲੇਟ  ਹੋ ਰਿਹਾ  ਹਾਂ ਇਜਾਜਤ  ਦਿਉ , ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਨੇ ਟਰਕ ਚ ਬੈਠ ਗਿਆ .ਟਰਕ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ , ਦਿਮਾਗ ਚ  ਫੇਰ   ਹਨੇਰੀ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ 

ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਚ ਇਕ ਕ੍ਲੁਬ  ਵਲੋਂ ਇਕ ਨਸ਼ਾ ਵਿਰੋਧੀ ਰੈਲੀ ਆਯੋਜਿਤ  ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ  ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਮੁਖ ਮਿਹਮਾਨ  ਇਕ ਆਈ  ਪੀ ਐਸ ਅਫਸਰ ਸੀ  ਜੋ ਕੀ ਬਿਹਾਰ ਤੋਂ  ਸੀ .ਨੋਜਵਾਨ ਸੀ  ਅਤੇ ਗਲਬਾਤ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦਸਿਯਾ  ਕੀ  ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ  ਪੋਸਟਿੰਗ ਪੰਜਾਬ ਚ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਕਗ ਇਕ ਹਿਨ੍ਭਵਾਨਾ ਸੀ ਕੀ ਪੱਤਾ ਨਹੀ ਮੈਂ ਪੰਜਾਬ ਜਾ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਕਮੰ ਕਰੂੰਗਾ .ਪਰ ਇਥੇ ਆਕੇ ਪਤਾ  ਲਾਗਿਯਾ  ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਤਾਂ ਬਿਹਾਰ ਤੋਂ ਵੀ ਅਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਹੈ .ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਅਨਪੜ ਵਰਗ  ਹੀ ਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰਜਦੇ ਪੁਜਦੇ ਪੜੇ ਲਿਖ ਲੋਗ  ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਦਿਨ ਰਾਤ ਗੁਣ ਗਾਨ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ  ਬਾਅਦ ਚ ਧਾਵਾਂ ਮਾਰ ਜੇ ਰੋਂਦੇ  ਹੋ ਕੀ ਸਾਡੇ ਬਚੇ ਨਸ਼ੇ ਨੇ ਰੋਲ ਦਿਤੇ ਹਨ.ਐਸ  ਐਸ ਪੀ ਕਪਿਲ ਦੀ ਗਲ ਮੈਨੂ ਉਸ ਸਮੇ ਕਿਸੇ ਹੀਨ ਭਾਵਨਾ ਤੋ ਗ੍ਰਸਤ ਆਦਮੀ ਦੇ ਬੋਲ ਲਗੇ ਸਨ , ਪਰ ਅਜੇ ਮੈਨੂੰ  ਇਸ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਨਾਲ ਗਲ ਕਰ ਕੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼  ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕੇ  ਜੇਕਰ  ਸਾਡੇ  ਸਮਾਜ ਵਿਚ  ਜੇ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਹੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਗੁਣਗਾਨ  ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ  ਤਾਂ ਉਹ ਦਿਨ ਦੂਰ ਨਹੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਬਚੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ  ਨਸਿਆਂ  ਦੇ ਜਾਲ  ਚ ਫਾਸ ਜਾਣ  ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ  ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਮੇਲੇ ਲਾਣੇ ਪੈਣਗੇ  ਉਸ  ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਵਾਂਗੂ .

ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਮੁਲ

ਮੇਰੇ ਇਕ  ਪਤਰਕਾਰ  ਦੋਸਤ  ਨਾਲ ਅਕਸਰ  ਇਸ ਗਲ ਤੇ   ਤਰਕ ਜੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਸਚਮੁਚ ਲੋਕਤੰਤਰ   ਲਈ  ਢੁਕਵਾਂ  ਦੇਸ਼ ਹੈ ਯਾ ਨਹੀ . ਉਸਦਾ ਦਾਵਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਤਨੇ ਤਕ ਦੇਸ਼ ਪੂਰਨ  ਤੌਰ  ਤੇ ਸਾਖਰ  ਨਹੀਂ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਲੋਕ  ਆਪਣੇ ਹਕਾਂ  ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ  ਉਤਨੇ ਤਕ  ਇਸ ਦੇਸ਼ ਚ  ਲੋਕ ਤੰਤਰ  ਦਾ  ਕੋਈ   ਲਾਭ ਨਹੀ ਹੈ . ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ  ਗਲ ਠੀਕ ਜਾਪਦੀ ਹੈ .ਮੈਂ  ਕੁਝ  ਵਿਕਾਸ ਸ਼ੀਲ  ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਚੋਣਾਂ  ਦੇਖਿਯਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਮਹਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ  ਉਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਚ ਉਠਾਏ ਗਏ ਚੋਣ ਮੁਦੇ  ਅਕਸਰ ਜਮੀਨ  ਜੇ ਕਿਹਾ  ਜਾਵੇ  ਤਾਂ ਮੁਲਕ  ਅਤੇ  ਪੂਰੇ ਮੁਲਕ ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ .ਪਿਛਲੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ  ਓਬਾਮਾ ਨੂੰ  ਉਥੋਂ  ਦੇ  ਅਰਥਚਾਰੇ , ਸੇਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ  ਅਤੇ  ਵਿਦੇਸ਼  ਨੀਤੀ  ਤੇ ਲਏ   ਸਪਸ਼ਟ ਪਖ ਕਰਨ  ਚੋਣ ਕੀਤੀ  ਸੀ  ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਕਨੇਡਾ  ਵਿਚ ਵੀ ਕੁਝ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮੁਦੇ ਹੀ ਉਠਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ .ਚਾਹੇ ਉਹ  ਕੇਂਦਰੀ  ਚੋਣਾਂ ਹੋਣ ਯਾ  ਰਾਜਾਂ  ਦੀ ਚੋਣਾਂ ਮੂਦੇ  ਹਰ ਵਾਰ  ਕੁਝ ਰਚਨਾਤਮਕ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ .ਲੇਕਿਨ  ਸਾਡੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ  ਵ੍ਹਿਚ   ਹਰ  ਚੋਣ  ਵਿਚ ਅਜੀਬ ਹੀ ਮੂਦੇ  ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ  ਅਤੇ  ਸਾਰੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ  ਦਲ  ਵੋਟਾਂ ਖ਼ਰੀਦਨ  ਦੇ ਚਕਰ ਚ ਰਹਿੰਦੇ  ਹਨ  ਅਤੇ ਉਹ ਖ਼ਰੀਦਦਾਰੀ  ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕੀ ਸਾਡਾ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ  ਜਾਣਦੇ ਹੁਏ  ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ .

ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ  ਚ ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਮੋਸਮ  ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ  ਰਾਜਨੈਤਿਕ  ਦਲਾਂ ਨੇ  ਆਪਣੇ ਲੰਗੋਟੇ ਕਸ ਲਾਏ ਹਨ , ਪਰ ਉਨਾਂ ਦੇ ਚੋਣ  ਮੁਦ੍ਹੇ ਅਤੇ ਮਨੋਰਥ  ਪਤਰ ਪੜ ਕੇ ਲਗਦਾ ਹੈ  ਕੀ ਚੋਣਾਂ  ਨਹੀ ਬਲਕਿ  ਕੋਈ ਚੋਣ  ਨੀਲਾਮੀ ਜੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇ . ਅਤੇ  ਜਿਹੜਾ  ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਮੁਲ ਪਾਏਗਾ  ਉਸਨੂੰ  ਵੋਤੇ ਮਿਲ ਜਾਏਗੀ . ਇਸ ਦੀ ਪਹਲ  ਕੀਤੀ  ਵਰਤਮਾਨ  ਮੁਖਮੰਤਰੀ  ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ  ਨੇ . ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਨੇ  ਪੜੀ ਲਿਖੀ  ਵੋਟ  ਦਾ ਮੁਲ ਰਖਿਯਾ  ਹੈ ਇਕ   ਲਾਪਟੋਪ. ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ  ਸੁਣਿਆ ਜੀ , ਜਿਹੇ ਉਨਾਂ  ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੋਬਾਰਾ  ਬਣਦੀ ਹੈ  ਤਾਂ ਸਾਰੇ  ਵਿਦਿਅਰਥੀ  ਵਰਗ  ਨੂੰ  ਮਿਲੇਗਾ ਇਕ  ਕੰਪਿਊਟਰ  . ਇਸੇ ਤਰਾਂ  ਉਨਾਂ  ਦੇ ਬਰਾਬਰ  ਦੀ ਬੋਲੀ  ਲਈ ਹੈ ਬੀਬੀ  ਜੈ ਲਲਿਤਾ  ਨੇ . ਉਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕੀ ਹਰ ਘਰ ਨੂੰ  ਮਿਲੇਗੀ ਇਕ ਮਿਕ੍ਸੀ . ਸੋ ਹੁਣ  ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੋ ਕੀ ਆਪਣੀ ਵੋਟ ਕਿਸਨੂੰ ਵੇਚਣ ਹੈ  ਲਾਪਟੋਪ  ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਜਾਂ ਮਿਕ੍ਸੀ ਵਾਲੇ  ਨੂੰ . ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਗਾਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ  ਦੂਜੇ ਵਾਦੇ  ਵਾਂਗ  ਇਹ  ਵੀ ਵਾਦਾ  ਝੂਠਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ , ਸੋ  ਇਹ ਵੋਟ ਵਿਕਣੀ  ਹੈ ਉਧਾਰ. 

ਮੈਨੂ  ਚੋਣ  ਮੁਦੇ  ਤੋਂ ਇਕ ਗਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ , ਮੇਰੇ  ਹਲਕੇ  ਦੇ  ਐਮ ਅਲ ਏ  ਨੂੰ  ਮੈਂ ਜਦੋਂ  ਪੁਛਿਆ  ਭਾਈ  ਕੀ ਗਲ  ਤੇਰਾ ਖਾਸ ਬੰਦਾਂ  ਨਾਰਾਜ  ਹੋਇਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ  ਲਗਦਾ ਹੈ  ਤੁਸੀਂ ਉਸਦਾ ਕਮੰ ਨਹੀ ਕਰਵਾਇਆ . ਇਸ  ਤੇ ਦ੍ਹੁਖੀ ਐਮ  ਅਲ ਏ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ  ਕਿ ਨਹੀ ਪਤਰਕਾਰ  ਸਾਹਿਬ ਅਸਲ  ਚ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਸਦੀ  ਮਾਤਾ  ਦੇ ਭੋਗ ਤੇ ਨਹੀਂ  ਪਹੁਚਿਆ  ਗਿਆ . ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦਾ ਸੈਸ਼ਨ  ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ  ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਾਜਰੀ ਜਰੂਰੀ ਸੀ ਸੋ ਇਆਸ ਕਰ ਕੇ ਨਹੀ ਆਇਆ  ਗਿਆ .ਪਰ ਇਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੋਣ ਸਮਝਾਵੇ ਕੀ ਇਕ ਵਿਧਾਯਕ  ਦੀਡਿਉਟੀ ਕੀ ਹੈ .ਸੋ ਇਸ ਨਾਰਾਜ ਵਿਅਕਤੀ  ਨੇ ਆਖਿਰਕਾਰ   ਆਪਣੀ  ਵੋਟ ਨਹੀ ਪਾਈ ਕਿਉਂਕਿ  ਵਿਧਾਯਕ  ਭੋਗ ਤੇ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚਿਆ .ਉਸ ਲਈ   ਇਸ ਐਮ ਅਲ ਏ ਵਲੋਂ ਕਰਵਾਏ ਗਏ  ਵਿਕਾਸ  ਕਮੰ ਬੇਕਾਰ ਹਨ .

ਲੋਕ ਤੰਤਰ  ਦਾ ਮਜਾਕ ਬਣਾ  ਰਖਯਾ   ਹੈ  ਇਹਨਾ ਵੋਟ ਦੇ ਸੌਦਾਗਰਾਂ ਨੇ . ਪਰ ਇਹਨਾ  ਦਾ ਕਸੂਰ ਹੀ ਨਹੀ , ਇਹ ਤਾਂ ਲੋਕ ਹੀ  ਵਿਕਾਊ  ਹੋ ਗਏ ਹਨ . ਇਹ ਸਦਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਹੀ ਜਿਥੇ ਚੋਣਾਂ  ਚ  ਦੇਸ਼ ਦੀ ਗਲ ਨਹੀ ਬਲਕਿ  ਨਿਜੀ  ਮੁਦਿਆਂ  ਤੇ ਵੋਟ ਪੈਂਦੀ  ਹੈਂ . ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ  ਦੇਸ਼ ਜਾਂ  ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਹੈ  ਬਲਕਿ ਉਹ  ਅਪਣੀ ਵੋਟ ਦਾ   ਇਸਤਮਾਲ  ਗੈਰ ਜਰੂਰੀ ਮੁਦਿਆਂ ਤੇ  ਇਸਤਮਾਲ  ਕਰਦੇ ਹਨ . ਪੰਜਾਬ  ਪਿਛਲੀ  ਚੋਣਾਂ ਚ  ਮਾਲਵੇ   ਚ ਇਕ ਬਾਬੇ  ਨੇ ਅਸੀਂ ਹਵਾ  ਚਲਾਈ ਕੀ  ਸਾਰੇ ਜਰੂਰੀ ਮੁਦ੍ਹੇ ਹੀ  ਵਿਸਰ ਗਏ  ਅਤੇ  ਉਹ ਜਿਤ ਗਏ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਬੇ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਮਿਲਿਆ . ਇਸ  ਵਪਾਰੀਕਰਨ  ਨੀ  ਰਾਜਨੈਤਿਕ  ਦਲਾਂ  ਦੀ ਮੋਜ ਕਰ ਦਿਤੀ . ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਨੂੰ  ਕੋਈ ਕਮੰ ਕਰਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ  ਵੋਟ ਦਾ ਮੁਲ ਪਾ ਦਿਉ  ਬਸ ਬਲੇ  ਹੀ ਬਲੇ . ਹਾਲ ਹੀ  ਕਪਤਾਨ  ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਇਕ ਡੇਰੇ  ਚ ਨਮਸਤਕ  ਹੋਣ ਦੀ ਬੜੀ ਚਰਚਾ ਹੈ . ਮੇਰੇ  ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਉਨਾਂ ਨੇ ਇਕਦਮ  ਸਹੀ ਕਦਮ ਚੁਕਿਯਾ  ਹੈ . ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ  ਵੋਟਾਂ ਹੀ ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਪਾਣੀਆਂ ਹਨ  ਬਾਬਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ . ਜਾਂ ਉਨਾਂ ਦੀ ਵੋਟ ਦਾ ਕੋਣ  ਮੁਲ ਜਿਯਾਦਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ , ਤਾਂ  ਜਰੂਰੀ ਦੂਜੇ ਕਮਾੰ ਚ ਮਥਾ ਮਾਰਨਾ ਹੈ . ਨਾਲੇ ਕਮੰ  ਕਰੋਂ ਉਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰੋ ,ਕੁਤੇ ਵਾਂਗੂੰ ਭੋਕੰਦੇ  ਰਹੋ  ,  ਕੀ ਅਸੀਂ ਇਹ ਕਮੰ  ਕਰਵਾਇਆ ਜੀ ਉਹ ਕਮੰ ਕਰਵਾਇਆ  ਜੀ  ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੋਟਾਂ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰੋ . 

ਸਾਡੇ ਗਿਰ  ਰਹੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨੇ  ਅਸਲ ਚ ਇਹਨਾਂ  ਲੀਡਰਾਂ  ਦੀ ਮੋਜ ਕਰ ਦਿਤੀ ਸੀ .ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਜਦੋਂ  ਵੋਟ ਕਿਸੇ  ਦੇ ਘਰ  ਭੋਗ ਤੇ ਜਾਣ ਨਾਲ , ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਬਾਬੇ ਦੇ ਪੈਰੀ ਹਥ ਲਾਣ ਨਾਲ , ਜਾਂ  ਮਿਕ੍ਸੀਆਂ  ਯਾ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵੰਡਣ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਣ ਹੀ ਤਾਂ  ਕਮੰ ਕਰਨ  ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ . ਚਾਰ ਚਲ ਗਾਯਬ ਰਹੋ ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਚ ਆਕੇ ਆਪਣਾ  ਤੀਰ ਚਲਾ ਦਿਉ  .ਬਸ ਮੋਜਾਂ ਹੀ ਮੋਜਾਂ 

ਸਿਖੀ ਦਾ ਖਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਅਸਰ

ਕਪਤਾਨ  ਸਾਹਿਬ  ਦਾ ਡੇਰੇ  ਸਰਸੇ  ਜਾਕੇ  ਬਾਬੇ  ਦੇ  ਚਰਨੀ  ਲਾਗ ਜਾਣ ਨਾਲ ਇਕ ਗਲ ਸਿਧ ਹੋ ਗਈ ਹੈ  ਮਾਲਵੇ  ਇਲਾਕੇ  ਚ  ਸਿਖੀ  ਦਾ ਅਸਰ  ਖਤਮ  ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ  ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹੁਣ  ਕਬੂਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ . ਪਹਲੇ   ਬਦਲ  ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸਿਖ ਤੋ ਕਿਨਾਰਾ ਕਰ  ਕੇ ਬਾਬੇ  ਦੇ ਚਰਨੀ lage

ਪਿਰਤ ਨੂੰ ਅਗੇ ਤੋਰਦਿਆਂ -------

ਕੁਝ  ਦਿਨ  ਪਹਿਲਾਂ  ਬਠਿੰਡਾ  ਵਿਖੇ  ਹੋਏ  ਬੀਬੀ ਹਰ ਸਿਮਰਤ ਕੋਰ ਬਾਦਲ ਦੇ  ਸਮਾਗਮ  ਚ  ਕੁਝ  ਬੇਰੋਜਗਾਰ  ਅਧਿਆਪਕਾਂ  ਦੀ ਸਾਡੇ  ਲੀਡਰਾਂ  ਵਲੋਂ  ਜਮ  ਕੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਗਈ , ਕਰਨੀ  ਹੀ ਸੀ ਇਹ ਅਪਣੇ ਲਈ  ਨੋਕਰੀਆਂ  ਦੀ ਮੰਗ ਜੋ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ . ਹੁਣ ਨੋਕਰੀ  ਤਾਂ ਹਰੇਕ  ਲਈ ਨਹੀ ਹੈ ਸੋ ਕੁਝ ਤਾਂ ਦੇਣਾ ਸੀ  ਸੋ  ਕੁਝ  ਮੁਕੀਆਂ  ਅਤੇ  ਘੁਸਨਾਂ ਨਾਲ  ਨਿਵਾਜ ਦਿਤਾ  ਗਿਆ ਹੈ . ਅਸਲ  ਇਹ  ਪਹਿਲੀ  ਵਾਰ ਨਹੀ  ਹੋਇਆ . ਅਜ  ਤੋ ਚਾਰ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ  ਬਿਲਕੁਲ ਕੁਝ  ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ .ਇਸੇ ਜਿਲੇ ਦੇ  ਇਕ  ਸ਼ਹਿਰ  ਭਗਤਾ  ਭਾਈ  ਵਿਖੇ . 

ਉਸ ਸਮੇਂ  ਦੇ ਮੁਖ ਮੰਤਰੀ  ਅਮਰਿੰਦਰ  ਸਿੰਘ ਜੀ  ਆਪਣੀ  ਵਿਕਾਸ ਯਾਤਰਾ ਲੈਕੇ ਲੰਘ ਰਹੇ ਸੀ  ਅਤੇ ਜਿਉਂ  ਹੀ ਭਗਤੇ ਭਾਈ ਦੇ ਚੋਂਕ  ਚ ਪਹੁੰਚੇ  ਇਹੀ ਨੋਕਰੀ ਮੰਗਣ ਵਾਲੇ  ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਗਏ . ਸੋਚਿਯ  ਕਪਤਾਨ  ਸਾਹਿਬ  ਵਿਕਾਸ ਕਰ  ਰਹੇ ਹਨ  ਚਲੋ  ਆਪਣਾ  ਵਿਕਾਸ ਵੀ ਕਰ ਲਯਿਏ. ਉਥੇ ਵੀ ਇਨਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਜਮ ਕੇ ਹੋਇਆ . ਘੁਸਨ ਮੁਕੀਆਂ  ਨਾਲ ਇਹਨਾ ਦੇ  ਭੁਥਿਆਂ ਦਾ  ਵਿਕਾਸ  ਹੋ ਗਿਆ  ਕ੍ਯੀ ਦਿਨ  ਸੁਜੇ ਰਹੇ .ਬੜੀ  ਚਰਚਾ ਰਹੀ  . ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ  ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਐਮ ਅਲ ਏ  ਸਾਹਿਬ  ਤੇ  ਦੋਸ ਲਗੇ  ਅਤੇ ਉਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ  ਕੀ ਜੀ ਇਹ ਅਧਿਆਪਕ ਨਹੀ ਬਲਕਿ  ਅਕਾਲੀ ਸਨ .  ਚਲੋ  ਕੁਟ ਖਾਣ ਵਾਲੇ  ਚੁਪ ਕਰ ਗਏ . ਲੋਕ ਭੁਲ ਗਏ  ਐਮ ਅਲ ਏ  ਸਾਹਿਬ  ਵੀ ਜਿਤ  ਗਏ . ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੋਇਆ 

ਅਜੇ  ਪੰਜ  ਸਾਲ ਬਾਅਦ  ਵੀ ਉਹੀ ਕੁਝ ਹੋਇਆ , ਥੋੜਾ  ਜਿਹਾ  ਸੀਨ  ਬਾਦਲ ਗਿਆ . ਇਸ ਵਾਰ  ਅਧਿਆਪਕ ਤਾਂ ਉਹੀ ਸਨ  ਪਰ  ਸੇਵਾ ਕਰਨ  ਵਾਲੇ  ਬਦਲ  ਗਏ .  ਘਟਨਾ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਦਲ  ਗਏ . ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ  ਪੰਜ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ  ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ  ਤੇ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ  ਨਹੀ ਸੀ ਅਜੇ ਉਹ ਰੋਲਾ  ਪਾ ਰਹੇ  ਹਨ  ਕੀ ਜੇ  ਬੇਰੋਜਗਾਰ ਕੁਟ ਦਿਤੇ . ਜਿਵੇਂ ਕੀ ਕੁਟਾਂ ਦਾ  ਅਧਿਕਾਰ ਸਿਰਫ  ਉਨਾ ਲੋਕਾਂ  ਲਈ  ਹੈ . ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਅਖਬਾਰ ਨਵੀਸ  ਵੀ ਬਦਲ ਗਏ . ਜਿਨਾ ਨੇ ਪੰਜ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ  ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ  ਨੂੰ ਵਿਸਾਰ ਦਿਤਾ ਸੀ ,  ਅਜੇ  ਲੇਖ ਤੇ ਲੇਖ  ਲਿਖ ਮਾਰੇ . 

ਮੇਰੀ  ਇਕ ਗਲ ਸਮਝ  ਨਹੀ ਆਯੀ ਅਜੇ  ਤਕ ਕਿ ਬੇਰੋਜਗਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ  ਕੁਟ  ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ  ਕਿਉਂ  ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ .ਹਰ  ਘਟਨਾ  ਦੇ ਆਲੋਚਕ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕਯੋਂ   ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ . ਜਿਨਾ ਲਈ ਪੰਜ ਸਾਲ  ਪਹਿਲਾਂ  ਵਾਲੀ  ਕੁਟਮਾਰ ਗਲਤ ਮਾਰ ਸੀ  ਅਜ ਕਿਵੇ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ  ਅਤੇ ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਕੁਟਮਾਰ ਕਰਨ  ਵਾਲੇ ਕੀ ਹਕ ਰਖਦੇ ਹਨ  ਇਸ ਵਾਰ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਦੇ .

ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿਚ ਸਾਰਾ ਕਸੂਰ ਹੀ ਸਾਰਾ ਕੁਟ ਖਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਉਨਾਂ  ਨੂੰ  ਕੁਟ  ਖਾਣ  ਦਾ ਚਸਕਾ  ਲਾਗ ਗਿਆ  ਹੈ , ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਸਾਲ ਬਾਅਦ  ਹੀ  ਭੁਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ . ਕਿ ਉਨਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਹੈ  ਅਤੇ ਜਾਕੇ ਉਨਾਂ  ਹੁਕਮਰਾਨਾ ਨੂੰ ਹੀ ਵੋਟ ਪਾਕੇ ਕੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ  .  ਸਾਡੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ  ਹੈ . ਸੋ ਲੋਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਕੁਟ ਖਾਂਦੇ ਰਹਿਣ ਗੇ ਅਤੇ ਹੁਕਮਰਾਨ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ  ਕੁਟਦੇ ਰਹਿਣ ਗੇ . ਕਿਉਂਕੇ  ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ  ਆਤਮ ਸਮਾਨ ਗਵਾ  ਲਿਯਾ ਹੈ . ਉਨਾਂ  ਲਈ ਇਹ ਕੁਟ  ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਹੈ . ਇਹ ਕੋਈ ਨਵੀ ਨਹੀ ਹੈ  ਇਹ ਤਾਂ ਹੁਕਮਰਾਨਾ ਨੇ  ਪਿਛਲੀ  ਪਿਰਤ  ਹੀ ਅਗੇ ਤੋਰੀ ਹੈ ------------

ਹੁਣ ਸਮਝ -------ਸਜਣ ਕੁਮਾਰ ਦੋਸ਼ੀ ਕਯੋਂ ਨਹੀਂ

ਵੋਟ  ਦੇ ਬਦਲੇ ਨੋਟ  ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਨੀਤੀ  ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਵੀਂ  ਗਲ ਨਹੀਂ . ਹਰ  ਵਿਧਾਨਸਭਾ  ਚੋਣਾਂ  ਚ  ਮੈਂ   ਵਿਕਾਊ  ਮਾਲ  ਦੇਖੇ  ਹਨ . ਕੋਈ ਗਰੀਬ  ਆਦਮੀ  ਚਲ ਲਾਲ੍ਪਰੀ  ਦੇ ਲਾਲਚ ਚ ਆਪਣੀ  ਵੋਟ  ਵੇਚ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਹੈ , ਕਿਉਂਕਿ  ਉਸ ਗਰੀਬ ਲਈ ਤਾਂ ਇਹੀ ਮੋਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ .ਨਹੀ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ  ਨੂਣ ਮਿਰਚ ਦੇ ਚਕਰ ਚ ਜਿੰਦਗੀ   ਘਸਦੀ  ਰਹੰਦੀ ਹੈ .ਪਰ ਜਦ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਰਜਦੇ ਪੁਜਦੇ  ਲੋਕ ਆਪਣੀ  ਵੋਟ ਵਿਕਾਊ  ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੈ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ . ਪਿਛਲੀ  ਸ੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ  ਦੀ ਚੋਣਾਂ ਚ ਸਾਡੇ ਹਲਕੇ ਚ ਬੜਾ ਜਬਰਦਸਤ ਮੁਕਾਬਲਾ  ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋ ਧਿਰਾਂ ਨੇ ਜਮ ਕੇ ਵੋਟਰਾਂ ਦੀ ਖਰੀਦੋ ਫ਼ਕਤ ਕੀਤੀ . ਇਸ ਚੋਣ  ਇਕ ਧੀਰ  ਨਾਲ ਸਾਡੇ  ਕਾਫੀ ਨੇੜੇ  ਹੈ , ਸੋ ਵੋਟਾਂ ਬੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤਾਈ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਹਦ ਉਸ ਸਮਾਂ ਪਾਰ ਕਰ ਗਈ  ਜਦ ਇਕ ਨੋਜਵਾਨ  ਜੋ ਕੀ ਪੇਸ਼ੇ ਤੋ ਈ ਟੀ ਟੀ  ਅਧਿਆਪਕ ਹੈ ਨੇ  ਆਪਣੀ ਵੋਟ ਲਈ ਸੋ  ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ , ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ  ਪਤਾ ਲਗਾ ਕੀ ਮੈਂ ਇਕ ਪਤਰਕਾਰ  ਹਾਂ   ਤਾਂ  ਛਲਾਵੇ ਵਾਂਗੂੰ  ਗਾਯਬ ਹੋ ਗਿਆ . ਚਲੋ ਇਹ ਗਲ ਤਾਂ  ਹਰ ਮਾਲ ਸੋ ਰੁਪਏ  ਵਾਲੀ ਸੀ , ਪਰ ਅਜ ਮੈਂ ਗਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮਾਲ ਕਰੋੜਾਂ  ਚ ਵਿਕਿਯਾ  ਅਤੇ ਖ਼ਰੀਦਨ  ਵਾਲਿਯਾਂ ਨੇ  ਅਤੇ ਵਿਕਣ  ਵਾਲਿਯਾਂ  ਨੇ ਖੁਲ ਕੇ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਿਖਾਈ .

ਪਿਛੇ  ਜਿਹੇ ਸਿਟੀ ਵਜਾਉਣ  ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ  ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕੀ  ਦੁਨਿਆ ਚ ਅਪਨੇ ਆਪ  ਨੂੰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਮੂਰਤ ਕਹਾਲਾਉਣ  ਵਾਲੇ  ਸਾਡੇ  ਮਨਮੋਹਨ ਜੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ  ਖਰੀਦੀ ਹੋਈ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਬਣੀ ਸੀ , ਜੋ ਕੀ  ਬੜੀ ਸ਼ਰਮ ਦੀ  ਗਲ ਹੈ . ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਇਸ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਬੜੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ  ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਪਿਯਾ . ਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਲੋਕਤੰਤਰ  ਦੀ  ਫੁਕਰੀਆਂ ਮਾਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ , ਪਰ ਅਜ ਲੰਚ ਬ੍ਰੇਕ  ਤੇ  ਉਹਨਾ ਨੇ  ਮੇਰੀ ਖੂਬ  ਖਿਚਾਈ ਕੀਤੀ , ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਸਰਦਾਰ  ਹੋਣ ਦੀ ਅਤੇ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਭਾਰਤੀ ਲੋਕਤੰਤਰ  ਦੀ . ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਹੈਰਾਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਘਰ  ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਭਾਰਤੀ  ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ   ਨੂੰ ਛਾਨਣ ਲਾਗਿਯਾ , ਕੀਤੇ ਸਾਡੇ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਨੇ ਕੋਈ ਸਫਾਈ ਦਿਤੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ  ਮੁਲਕ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਰਹਿ ਜੇ .

ਅਗਲੇ ਦਿਨ  ਮੇਰੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਹਦ ਹੀ ਨਹੀ ਰਹੀ  ਜਦੋਂ  ਭਾਰਤੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇਕ ਮੰਤਰੀ  ਪਰਨਾਬ ਮੁਖਰਜੀ ਨੇ ਦਾਵਾ ਕੀਤਾ ਕੀ  ਆਖੇ ਜੀ ਇਹ ਤਾਂ ਗਲ ੨੦੦੮ ਦੀ ਹੈ  ਅਤੇ ਹੁਣ ੨੦੦੯ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਸੋ  ਪਿਚਾਲੀ ਗਲਾਂ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ . ਵਾਹ ਭਾਈ  ਵਾਹ  ਕਾਯਾ ਜਵਾਬ  ਹੈ . ਮੁਖਰਜੀ  ਸਾਹਿਬ ਫੇਰ ਤਾਂ ਉਨਾ ਸਾਰੇ ਚੋਰਾਂ , ਕਾਤਲਾਂ ਨੂੰ  ਬਰੀ  ਕਰ ਦਿਉ  ਜਿਨਾ ਨੇ ਜੁਰਮ ਇਸ  ਸਾਲ  ਨਹੀ ਕੀਤੇ . ਤੁਹਾਡੇ ਹਰ ਮਾਲ ੧੦੦ ਰੁਪਏ ਦੀ ਤਰਾਂ  ਹਰ ਜੁਰਮ ਕੀ ਸਜਾ  ਇਕ ਸਾਲ ਜਾਂ ਕਿਤਨੇ ਮਹੀਨੇ ਰਹ  ਗਏ ਹਨ ਕਰ ਦਿਉ . 

ਇਸ ਬਿਆਨ  ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਗਲ ਸਮਝ  ਆ ਗਈ ਕੀ , ਹੁਣ ਤਕ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਨੇ ਸਜਣ  ਅਤੇ  ਜਗਦੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਕਯੋਂ ਨਹੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ , ਕਿਉਂਕੇ  ਉਨਾਂ ਨੇ ਤਾਂ  ਬੰਦੇ ੧੯੮੪ ਚ ਮਾਰੇ ਸੀ  ਅਤੇ ਹੁਣ ਪੂਰੇ  ੩ ਦਹਾਕੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਸੋ ਉਨਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੂਨ ਮਾਫ਼ .. ਸਾਡੇ  ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਨੇ  ਵੀ ਇਸ ਗਲ ਤੇ ਮੋਹਰ ਲਾ ਦਿਤੀ . ਉਨਾਂ ਨੇ    ਵਿਰੋਧੀ  ਦਲਾਂ  ਦੇ  ਰੋਲਾ ਪਾਉਣ ਤੇ  ਬੜਾ ਹੀ ਹੈਰਾਨੀ ਭਰਾ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ  ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕੀ  ਬੜੇ  ਹੀ ਦੁਖ ਦੇ ਗਲ ਹੈ ਕੀ ਵਿਰੋਧੀ ਧੀਰ  ਪੁਰਾਣੇ ਮਸਲੇ ਉਠਾ ਰਹੀ ਹੈ . ਉਸ ਘਟਨਾ  ਤੋ ਬਾਅਦ ਚ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਚੋਣਾਂ  ਜਿਤ  ਚੁਕੇ ਹਾਂ .

ਸਰਦਾਰ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਜੀ   ਨਾਂ ਤਾਂ ਚੋਣਾਂ ਜਿਤਣ ਨਾਲ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ  ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਗੁਨਾਹ  ਮਾਫ਼  ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ . ਜੋ ਗਲਤ ਹੈ  ਉਹ ਗਲਤ ਹੀ ਰਹੇਗਾ . ਮੇਰੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ  ਯਾ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ  ਜੀ ਬਹੁਤ  ਹੀ ਭੋਲੇ  ਹਨ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ  ਧੂਰਤ  ਅਤੇ ਚਲਾਕ  ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ  ਆਦਮੀ  ਜੋ ਇਹ ਦੋਨੇ  ਗੁਣ  ਰਖਦਾ ਹੈ  ਭਾਰਤ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ  ਰਹਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਨਹੀ ਹੈ 

ਟੀ ਆਰ ਪੀ ਦੀ ਭੇਂਟ ਹੋਇਆ ਨਰਸੰਹਾਰ

੧੯੮੪  ਚ ਦਿਲੀ  ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹੋਰ  ਰਾਜਾਂ ਚ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਆਯੋਜਿਤ  ਸਿਖ ਵਿਰੋਧੀ  ਦੰਗੇ   ਨੂੰ ਸ਼ਾਯਦ  ਹੀ ਕੋਈ ਭੂਲ ਪਾਏਗਾ . ਹੁਣੇ ਜਿਹੇ  ਇਸੇ  ਹੀ  ਮਹਾ ਨਰਸੰਹਾਰ  ਦੇ ਇਕ  ਕਾਂਡ  ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ  ਹੋਯਾ  ਅਤੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ  ਨੇ    ਫਿਰ ਖਬਰਾਂ  ਛਾਪੀਆਂ . ਹਰਿਯਾਣਾ  ਦੇ ਇਕ  ਛੋਟੇ  ਜਿਹੇ  ਪਿੰਡ  ਵਿਚ ਕੋਈ  ਪੈਂਤੀ ਚਾਲੀ ਸਿਖਾਂ  ਨੂੰ  ਜਿਉਂਦਾ  ਮਚਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਸੀ . ਇਹ ਕੋਈ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਦਾ ਕਲਾ ਕਾਰਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਇਹੋਜਿਹੇ  ਸੈੰਕੜੇ  ਕਾਲੇ  ਕਾਰੇ  ਹੋਏ ਅਤੇ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਜੋਉਂਦਾ  ਮਚਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ  ਸੀ .  ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਗਲ ਚਲੀ  ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਾਂਤ ਹੋ ਗਈ . ਚਲੋ  ਜੋ ਹੋਣਾ  ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ  ਪਰ  ਮੀਡਿਯਾ  ਦੀ ਉਦਾਸੀਨਤਾ  ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹੈਰਾਨੀ  ਹੋਈ . 

ਇਸ  ਨਰਸੰਹਾਰ  ਚ ਕੋਈ ਦੇਸ਼ ਭਰ  ਚ ੮੦੦੦ ਜਾਨਾ   ਗਈਆਂ, ਪਰ  ਸਾਡੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕਾਂ  ਅਤੇ ਮੀਡਿਆ  ਤੇ ਕੋਈ ਖਾਸ ਅਸਰ ਨਹੀ ਹੋਇਆ . 

ਗੁਜਰਾਤ  ਚ ੧੯੯੨  ਚ ਹੋਏ  ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ  ਦੰਗਿਆਂ  ਚ  ਕੋਈ  ੮੦੦ ਮਨੁਖੀ ਜਾਨਾ ਗਈਆਂ  ਜਿਨਾ ਵਿਚ ੫੦੦ ਦੇ ਕਰੀਬ ਮੁਸਲਮਾਨ  ਸਨ ਅਤੇ ੩੦੦ ਦੇ ਕਰੀਬ  ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਸਨ .ਪਰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗਲ ਇਹ ਹੈ ਕੀ ਸਾਰਾ ਮੀਡਿਆ  ਅਤੇ ਰਾਜਾਂਤਿਕ  ਜਗਤ  ਨੇ  ਇਨਾਂ  ਗਲਾਂ  ਅਤੇ  ਕਤਲੇਆਮ  ਦਾ  ਪੂਰਾ  ਅਸਰ ਕਬੂਲਿਆ  ਜਦੋਂਕਿ  ਸਿਖ ਕਤਲੇਆਮ   ਨੂੰ ਇਕ ਮਾਮੂਲੀ ਘਟਨਾਕ੍ਰਮ   ਕਹ  ਕੇ ਵਿਸਾਰ ਦਿਤਾ . ਅਜੇ  ੩ ਦਹਾਕੇ  ਬੀਤ  ਜਾਣ ਤੋਂ   ਬਾਅਦ  ਵੀ  ਕਸੂਰ  ਵਾਰ ਖੁਲੇ ਘੁਮੰ ਰਹੇ ਹਨ  ਬਲਕੀ  ਉਨਾ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦੇ  ਕੇ ਨਿਵਾਜਿਆ  ਗਿਆ . ਇਹ  ਲੋਕ ਜਿਥੇ ਮੋਦੀ ਨੂੰ  ਪਾਣੀ  ਪੀ ਪੀ  ਕੇ ਕੋਸ ਦੇ ਹਨ  ਉਥੇ  ਸਿਖ ਕਤਲੇਆਮ  ਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆ  ਨੂੰ ਉੜੀਸਾ ਰਾਜ  ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਨੁਮਾਇੰਦਾ  ਘੋਸ਼ਿਤ  ਕਰ  ਕਤਲੇਆਮ ਨੂੰ ਸਹੀ ਠਹਰਾਨ  ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ . ਇਨਾਂ  ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈਕਿ ਸਿਖ਼  ਇਕ ਘਟ ਗਿਣਤੀ  ਕੋਮ  ਹੈ ਅਤੇ ਇਨਾਂ  ਕੋਲ ਕੋਈ ਰਾਜਨੈਤਿਕ  ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ ਹੈ  ਜਿਸ ਕਰ ਕੇ  ਇਹ ਨਾ ਕੇਵਲ ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਨੂੰ  ਤਵਾਜੋ ਨਹੀ ਦਿੰਦੇ  ਬਲਕਿ  ਸਮੇਂ  ਸਮੇਂ ਤੇ  ਇਨਾਂ ਜਖਮਾਂ ਤੇਂ ਲੂਣ ਪਾਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ .

ਲੇਕਿਨ ਮੈਨੂੰ  ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਕੋਈ ਰੰਜ ਨਹੀ ਹੈ , ਅਫਸੋਸ  ਤਾਂ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਹੈ  ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਾਜਸੀ ਲੀਡਰ ਅਤੇ  ਪਤ੍ਰਕਾਰ ਵੀ  ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਨੂ ਅਹਮੀਅਤ ਨਹੀ ਦਿੰਦੇ . ਹੁਣੇ ਜਿਹੇ  ਹੋਂਦ ਚਿਲਾੜ ਕਾਂਡ  ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ  ਅਖਬਾਰਾਂ  ਚ ਛਪਿਆ  ਅਤੇ ਪੜ ਕੇ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਕੇ ਕੁਝ ਗਿਨੇ  ਚੁਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਕਟ ਕੀਤੇ . ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ  ਦੇ ਆਗੂਆਂ  ਨੇ  ਇਸ ਬਾਰੇ ਬੋਲਨਾ  ਕੀ ਸੀ ਬਲਕਿ  ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਾਜਨੈਤਿਕ ਵਿਚ ਨੈਤਿਕਤਾ  ਲਿਆਵਾਂਨ  ਦਾ ਦਾਵਾ ਕਰਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਚੁਪੀ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆ ਰਹੀ . ਉਨਾਂ  ਦੀ ਕੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਜਾਣਦਾ ਨਹੀ ਪਰ ਇਸ ਤੋ  ਇਹ ਗਲ ਦਾ ਸਾਫ਼ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੀ ਪੰਜਾਬੀ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ  ਤੇ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਕਾਫੀ  ਪ੍ਰਭਾਵ ਰਖਦੇ ਸੀ  ਅਜ ਉਹ  ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੰਜਾਬ  ਵੀ ਕਾਯਮ ਨਹੀ ਰਖ ਸਕੇ .ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚਲ ਟੀ ਆਰ  ਪੀ ਵਾਲੇ ਟੋਪਿਕ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ  ਉਹ ਲੀਡਰ  ਜੋ   ਗੁਰੁਦਾਵਾਰੇ  ਚ ਸਾਰੰਗੀਆਂ  ਵਜਾਂ ਕੇ ਆਜ ਇਸ ਮੁਕਾਮ ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ  ਨੂੰ ਵੀ  ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ  ਦੀ ਚਰਚਾ  ਬੇਲੋੜੀ  ਲਗਦੀ  ਹੈ . ਇਸ ਨੂੰ ਮੈਂ  ਦੇਗ ਹਰਾਮ  ਕਹਵਾਂ  ਯਾ ਲੂਣ ਹਰਾਮ   ਖੁਦ ਨੂੰ ਹੀ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆ ਰਹੀ . 

ਅਲੀ ਬਾਬਾ ਚਾਲੀਸ ਚੋਰ

ਛੋਟੇ  ਹੁੰਦਿਆ  ਇਕ  ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਿਆ  ਕਰਦੇ ਸੀ   ਜਿਸਦਾ ਸਿਰ ਲੇਖ  ਹੁੰਦਾ ਸੀ  ਅਲੀ ਬਾਬਾ ਚਾਲੀਸ ਚੋਰ . ਬੜਾ  ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪੜ ਸੁਨ ਕੇ . ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਕ ਫਿਲਮ  ਵੀ ਆਈ ਸੀ  ਕਾਫੀ  ਚਲੀ ਅਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ  ਹੋਈ ਸੀ .ਪਰ  ਚਾਹੇ  ਉਹ ਕਹਾਣੀ ਸੀ ਯਾ ਫਿਲਮ  ਦੋਨੇ  ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਨੂ ਕੁਝ ਸੇੰਧ  ਅਤੇ  ਕੁਝ ਮਨੋਰੰਜਨ  ਦੇਣ ਦੇ  ਮਨੋਰਥ ਨਾਲ  ਲਿਖੀਆ ਅਤੇ ਬਣਾਈਆਂ  ਗਾਯੀਆਂ ਸਨ .ਪਰ  ਸਾਡੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੈ  ਕਿ ਅਜ ਦੀ  ਅਲੀ ਬਾਬਾ ਚਾਲੀਸ ਚੋਰ ਕਹਾਣੀ  ਨਹੀ  ਪਰ ਇਕ  ਅਸਲਿਯਤ  ਹੈ  ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਸਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਅੱਤੇ ਨਾਹੀ ਸਾਨੂ ਕੋਈ ਸੇਧ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ . ਅਜ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਚੋਰ ਬੜੇ ਸ਼ਾਤੀਰ ਹਨ  .

 ਜਦੋਂ ਮੈਂ  ਆਜ ਦੀ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂ ਮਲੋ ਮਲੀ ਉਹ ਪੁਰਾਨੀ ਕਹਾਣੀ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ . ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ  ਜੀ ਏਨਾ ਚੋਰਾਂ  ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਘਿਰ  ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਹਨ . ਇੰਨਾ ਚੋਰਾਂ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰ  ਮੰਡਲ  ਖੇਡਾਂ  ਚ  ਜਮ ਕੇ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ  ਅਤੇ  ਅਲੀ ਬਾਬਾ ਨੂੰ  ਪਤਾ ਈ ਨਹੀ ਲਗਣ ਦਿਤਾ . ਉਸ ਤੋ  ਬਾਅਦ ਇੰਨਾ ਨੇ  ਸਾਡੇ ਕਾਰਗਿਲ  ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਬਣੇ  ਘਰਾਂ ਤੇ ਵੀ ਖੁਦ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ  ਲਯਾ  ਤੇ ਸਾਡੇ ਬਾਬਾ ਜੀ  ਦੇਖਦੇ ਰਾਹ ਗਏ . ਇਹ ਚੋਰ ਬੜੇ ਸ਼ਾਤੀਰ ਨੇ  ਇਹਨਾ ਨੇ ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ  ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਬ ਤੋਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਸਮਝੇ ਜਾਦੇਂ ਸਾਡੇ  ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂ ਵੀ ਲਪੇਟ ਚ ਲਈ ਲਿਯਾ  ਹੈ . ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਾਂ  ਅਲੀ ਬਾਬਾ  ਚੋਰਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਪਿਯਾ ਰਹਿੰਦਾ  ਹੈ  ਇਥੇ  ਤਾਂ ਚੋਰਾਂ ਨੀ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂ ਲਗਦਾ  ਹੈ ਆਪ੍ਣੇ ਗੈੰਗ ਚ  ਹੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲਿਯਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀ ਲਗਨ  ਦਿਤਾ  ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂ ਆਪਣਾ ਮੁਖਿਆ  ਬਣਾ  ਲਿਯਾ ਹੈ .  ਸਿਟੀ  ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ  ਚੋਕੀਦਾਰ ਜਿਨੂ ਵਿਕਿਲਿਕਸ  ਵੀ ਕਹੰਦੇ ਹਨ  ਦੇ  ਅਨੁਸਾਰ  ਚੋਰ ਨੇ ਨਾ ਕੇਵਲ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂੰ ਆਪ੍ਣੇ ਵਲ ਕਰ ਲਿਯਾ ਹੈ  ਬਲਿਕ  ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂੰ ਮੁਖਿਯਾ ਬਣਾਨ ਲਈ  ਦੂਜੇ  ਚੋਰ  ਗਿਰੋਹ ਦੇ ਮੈਬਰਾਂ  ਦੀ  ਖਰੀਦੋ ਫ਼ਰੋਕਤ ਵੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪ੍ਣੇ  ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਯਾ .  ਇਸ ਖਰੀਦੋ ਫ਼ਕਤ  ਚ  ਪੰਜਾਬ  ਦੇ ਏਕ ਦੋ ਬੰਦੇ  ਬਾਜੀ ਮਾਰ ਲਾ ਗਏ . ਚੰਗਾ ਹੈ ਬੁਢਾਪੇ ਚ  ਵੀਹ ਪਚੀ ਕਰੋੜ  ਬਣ  ਗਏ   ਮੁਕਦੇ ਨਹੀ .

ਬਾਬਾ ਜੀ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਹਣ ਪਰ  ਇਹ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ( ਬਾਬਾ ਜੀ  ਨੂੰ ਛਡ ਕੇ )  ਹਨ ਕੀ ਬਾਬਾ ਜੀ ਕੁਰਸੀ ਬਚਾਣ ਲਈ ਕੀ ਨਹੀ  ਹੋਯਾ  ਸ਼ੀ .  ਇਹ  ਨਹੀ ਕੀ ਜੋ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾ  ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ ਸੰਤ  ਹਨ , ਪਰ ਸ਼ਾਯਦ ਹਿਸਾ ਨਹੀ ਮਿਲਿਯਾ. 

ਮੈਨੂ ਇਹ  ਦੁਖ ਨਹੀ ਹੈ  ਕੀ  ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਇਨਾ ਦਾ ਰਾਜ ਹੈ ਬਲਕਿ ਦੁਖ ਤਾਂ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਹੈ ਕੀ ਬਦੀ ਜੀਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ . ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਣੀ ਚ  ਅਲੀ ਬਾਬਾ  ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ  ਪਰ ਆਜ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਚ  ਬਾਬਾ  ਵੀ ਹਾਰ ਕੇ ਇਹਨਾ  ਨਾਲ ਮਿਲ  ਗਿਆ . ਪਤਾ ਨਹੀ ਉਸਦੀ ਏਹੋ  ਜਿਹੀ ਕੀ  ਕਮਜੋਰੀ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸਨੂ ਇਹਨਾ ਨਾਲ  ਹਥ ਮਿਲਣਾ ਪਿਯਾ  ਪਰ ਬਾਬੇ ਦੀ ਇਸ ਕਮਜੋਰੀ ਨੀ  ਉਸ ਦਾ ਖੁਦ ਦਾ ਤਾਂ ਅਕਸ਼ ਖਰਾਬ ਕੀਤਾ ਹੈ ਬਲ ਕੇ  ਦੇਸ਼ ਦੇ  ਉਨਾ ਲਖਾਂ  ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਤੋੜ  ਦਿਤਾ  ਹੈ ਜੋ  ਇਸ ਉਮੀਦ ਨਾਲ  ਬੈਠੇ ਸਨ ਕੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਕੋਈ  ਈਮਾਨਦਾਰ  ਅਗੇ ਆਏਗਾ .